dişli
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
dişli
с. төрле мәгъ. тешле
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
dişli
sif.
1. Dişi, dişləri olan; diş-diş. Dişli çarx. Kənd təsərrüfatı maşınqayırma zavodları üç cür dişli mala buraxırdı.
2. məc. dan. Sözükeçən, ağızlı, nüfuzlu. Dişli adam. – [Allahyar:] Özün bilirsən ki, onlar dişli tayfadırlar. İ.Şıxlı.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
dişli
sözükeçən, ağızlı, nüfuzlu
{egemen, güçlü, tesirli}