hüzn
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
hüzn
is. [ər.]
1. Kədər, qəm, qüssə. Bu səs insana hüzn gətirir. – Durnaların oxumağı Vaqifə hüzn gətirməyir və könlünü pərişan qılmayır.. F.Köçərli. Yoxsa hüzn dolu qəmgin səsində; Dostumun muradı, ürək sözü var? M.Rahim.
2. Hüznlə şəklində zərf – kədərlə, qüssə ilə: qəmli, kədərli, qüssəli. Hüznlə oxumaq. Dərin hüznlə başsağlığı vermək. – [Gülsənəm] ağır-ağır nə isə çox dəruni bir hüznlə dedi.. M.Hüseyn. Şahmargil başlarını aşağı salıb hüznlə dayandılar. B.Bayramov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
hüzn
qəm, kədər, qüssə, dərd, həsrət, ələm
{gam, keder, hüzün, dert, hasret, elem}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
hüzn
hüzün