çən
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
çən
I. is. İçində maye, qaz və s. saxlanılan çox yekə qab; rezervuar. Sıxılmış hava çəni. Nefti çənə axıtmaq. – [Maya:] Beş-on metr hündürlükdə bir çən qoyulur, suvuran nasoslar çayın suyunu ora qaldırır. M.İbrahimov. Böyük çənləri su ilə doldurmaq, bunların altını yandırmaq və sairə bu kimi işlərdə qoca yoxsul arvadlar və xırda uşaqlar işləyir, cümə axşamları qəpik-quruş alırdılar. Ə.Əbülhəsən.
II. is. Rütubətli duman pərdəsi; sis. Çən get-gedə daha da qatılaşırdı. M.Hüseyn. [Mübaşir Məmməd və Əli əmniyyəbaşı] qara bir kölgə kimi payız səhərinin çəni içərisində itdilər. M.İbrahimov.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
çən
duman, çiskin
{duman, sis}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
çən
depo, sis