hey
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
hey
ы. һай, һәй
ercilasun1991
hey
Türkiye Türkçesi: hey
Azerbaycan Türkçesi: hey ey
Başkurt Türkçesi: äy! kara äli!
Kazak Türkçesi: ey
Kırgız Türkçesi: ey
Özbek Türkçesi: ey hey
Tatar Türkçesi: äy! kara älil
Türkmen Türkçesi: hey ēy
Uygur Türkçesi: häy
Rusça: eyl posluşay!
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
hey
I. is. Qüvvət, iqtidar, cismani enerji. Canında hey yoxdur. ‣ Heydən düşmək (kəsilmək) – gücdən düşmək, üzülmək, əldən düşmək. Səttarla Ülkər bir böyük meşə ilə yeddi gün, yeddi gecə yol gedib, bir böyük dağa çıxdılar. Onların çörəkləri qurtardı, heydən kəsildilər. (Nağıl). [Ataşın] əngləri heydən düşür, dili çətinlikdə hərlənirdi. Ə.Vəliyev. Heyi qalmamaq (kəsilmək) – bax. heydən düşmək (kəsilmək). [Odunçuoğlu] çox gedə bilmədi, ayaqlarının heyi kəsilib, yol kənarında bir təpə üstündə oturdu. Ə.Məmmədxanlı.
II. Çağırış və ya müraciət bildirən nida – ey, ay. [İskəndər:] Hey Zeynəb, vallah, fəndini duymuşam... Qonağın yolunda bu qədər çalışırsan ki, ərin Kərbəlayı Novruzu da diriltsin? C.Məmmədquluzadə. Rüstəm səsi dolusu: – Ay Qəhrəman, hey! – deyə oğlunu çağırırdı. S.Rəhimov.
III. əd. Bir şeyin daim, arasıkəsilmədən və ya tez-tez təkrarlandığını və ya çox davam etdiyini bildirir. Yağış hey yağır. Uşaq hey ağlayır. Hey xəstələnmək. Hey donquldanmaq. – Həcər baxdıqca bu səmtlərə hey baxdı. S.Rəhimov. Qaranlıqda it zingildədi, Qoşatxan bildi ki, hey hürərək əl çəkmək istəməyən iti ev yiyəsi vurdu. M.İbrahimov.
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
hey /hˈɛdtʃiːz/
1. (ünlem) Haydi ! A ! (teşvik, sevinç veya hayret ünlemi)
In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)
hey
hey
Özbekche—In'gilische Lughet (Dirks, 2005)
hey
s. he.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
hey
bir nida ifadesi, ey, hey. ~ camağat! Ey ahali!