gezende
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
gezende
[gezenne], syp. Jahankeşdelik edip ýören, kän ýerleri aýlanyp, gezip ýören, ýurtdan-ýurda köp gezelenç edýän. Gezende adam.
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
gezende
f. 1. Söz dinlemez, itaatsiz 2. Zararlı, muzır 3. mec. Alçak, namussuz.