fövt
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
fövt
is. [ər.]
1. Əldən çıxma, əldən çıxarma, əldən qaçırma. Fürsəti fövt etmək (fürsəti əldən qaçırmaq).
2. Ölmə, ölüm. Kim, fövti-rəqib eşitsə aşiq; Gülmək gərək, ağlamaq nə layiq? Füzuli. • Fövt olmaq – ölmək, məhv olmaq. ..Bizim şüəra cismən ölüb fövt olublarsa da, ruhən və mənən həlak olmayıblar. F.Köçərli. [Dərviş:] Ruqiyyə məhv oldu, fövt oldu. A.Divanbəyoğlu.