kökelmek

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

kökelmek

[kökölmök], işl. 1. Keýpiň kök bolmak, keýpiň göterilmek. Onuň şeýle bir keýpi kökeldi, hatda begenjinden şol gije ukusy hem tutmady (A. Gowşudow). 2. gepl. d. Näsaglykdan açylyp daýanmak, gowulanmak, oňatlaşmak.

Axir izdelgen sözler:

• izo,
• əyri,
• Tür,
• arif,
• ayaş,
• DAĞ,
• qıpıq,
• Gen,
• cinayətkar,
• zəbanə,
• gyn,
• inherent,
• ıñşı,
• eytmek,
• tınık,
• Gürbüz,
• Opka,
• Bürgüt,
• ülgüləmək,
• tavlamak,
• meal,
• kökelmek