elip
In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)
elip /ˌɛkjuːmˈɛnɪkəl/
1. klips, evraklan birbirine tutturmak için kullanllan madeni tutturacak
2. tüfek şarjorü
3. (tıb.) pens
4. sıkıca tutmak, sarılmak. elipboard üstünde yazı yazılan klipsli tahta. paper clip kâğıt raptiyesi, (bağlaç.), klips.
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
elip
[eli:p], at.1. Arap elipbiýiniň birinji harpy we onuň ady. Biden, elipden bihabar (Magtymguly). 2. Uly mallaryň buduna basylýan elip görnüşli tagma.
‣ Elipden şermende hat-sowatdan başy çykmaýan, sowatsyz, nadan. Elip ýaly dik, göni, syrdam; gelşikli.
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
elip
elif, Arab Alfabesi'nin ilk harfi. ~ demegen adam: elif demeyen adam, ümmi adam.