abdal
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
abdal
и. 1) тар. (гизүче) дәрвиш; 2) Афганистан'да торучы бер төрки кавемнең исеме; 3) Анадолу'да яши торган күчмә бер кавем
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
abdal
[ər.]
1. is. Sərsəri, avara, dərbədər. Gözəllərin olar xümsü zəkatı; Nə aşiqə, nə abdala yetişməz. Aşıq Ələsgər. Yetişdim bir kəndə eylədim sual; Qapı-qapı gedib olmuşam abdal. Miskinli Məhəmməd. // Söyüş mənasında. [Oğuz:] Baxınıb durma, haydı kisəni al! Gəl işim var səninlə, gəl, abdal! H.Cavid. // köhn. Dərviş, qələndər. Sufiyəm, əmma nə bu abdaldən; Haq sevən insanəm, a şirvanlılar! M.Ə.Sabir.
2. is. köhn. Dərviş, qələndər.
Azarbayjan Türkchisining Sinonimler Lughiti (Çakıroğlu, 2013)
abdal
sərsəri, avara, dərbəder
{serseri, avare, derbeder}
Pamukkale Azarbayjan Türkchisi - Türkiye Türkchisi (A.D.T.ningki)
abdal
abdal, aptal
Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)
abdal
[avda:l], at, kön.s. 1. Derwüş, galandar. Ner kibi bolgaý ýamanlarda gözi, Halk arasyn gezgeý abdal tek özi (Döwletmämmet Azady). Ahyr meni abdal eýlär, Seniň gözleriň, gözleriň (“Asly–Kerem”). 2. Oglana dakylýan at.
Uyghurche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Kurban, 2016)
abdal
a. Abdal, derviş.