culminate

In'gilische—Türkche Lughet (FreeDict, 2017)

culminate /kɹˈəʊat/

1. neticelenmek, bitmek, sona ermek
2. en yüksek noktaya varmak, doruğuna yükselmek. culmina'tion netice, son, bitme
3. en yüksek nokta.

In'gilische—Türkche Lughet (Anonim)

culminate

(in ile) doruğuna yükselmek
sonuçlanmak

Axir izdelgen sözler:

• mürebbiye,
• flock,
• azghan,
• dağlamak,
• sürk,
• Tamaşa,
• Utanmak,
• hokurdabermek,
• thrill,
• çivzə,
• Belə,
• momently,
• cyma,
• tosqinlik,
• hasiyat,
• mükalimə,
• urmak,
• Peyğəmbər,
• midilli,
• bezovtalik,
• baarı,
• culminate