bökmek

Türkmenche Izahliq Lughet (Kyýasowa, 2016)

bökmek

[bökmök], işl. 1. Towsup bir ýerden ýa- da bir zadyň üstünden geçmek, böküp düşmek. Ol giň ýapdan böküp geçdi. 2. Ýere ýa-da bir ýerde urlup, ýokary ýa-da gapdala gitmek. Batly urlan top ýere degip, ýokary bökdi. 3. göç.m. Ýüregiň heýjana gelmegi. Söýgi sözüni eşiden badyna ýüregi böküp başlady.
 ‣ Böküp turmak tarsa, birden, çalt ýeriňden turmak. Guwanç ýerinden böküp turdy.

Türkiye Tillar Diwani (TDK)

bökmek

eğilerek yere kapanmak, yemekten bıkıp, doyup usanmak, bıkmak, gözü doymak, kanmak. II, 18, 19 bkz> bükmek

Axir izdelgen sözler:

• sahe,
• dayanacaq,
• timik,
• benevolence,
• caratkan,
• seldelüü,
• açhıç,
• unfold,
• Öç,
• xaş,
• temene,
• Gözlemek,
• ədviyyat,
• hamma,
• könügüü,
• kamyab,
• ribo,
• kıvranmak,
• kuvandırmak,
• tortburchaklik,
• eňremek,
• bökmek