atamak
Türkiye Türkchisi – Tiniq Türkche Lughiti (Kuleli, 2013)
atamak
[Köken: Anlam kayması] Belgilemek, Atamak
Türkiye Türkchisi – Tatarche Lughet (Ganiyev, 1998)
atamak
ф. атау, билгеләү, тәгаенләү
ercilasun1991
atamak
Türkiye Türkçesi: atamak
Azerbaycan Türkçesi: tä'yin etmäk
Başkurt Türkçesi: bildäläv kuyu
Kazak Türkçesi: atav tağayındav
Kırgız Türkçesi: dayındō kızmatka koyü
Özbek Türkçesi: täyinlämàk belgilämàk
Tatar Türkçesi: bilgiläv kuyu
Türkmen Türkçesi: bellemek (vezipa)
Uygur Türkçesi: bälgülimäk tayinlimak
Rusça: naznaçat'
Qarachay-Malqarche – Türkiye Türkchisi Lughiti (Nevruz, 1991)
atamak
ad vermek, isim vermek, isim koymak; adamak, vadetmek, vermek, ayırmak, ithaf etmek. At ~: isim koymak, bu kitabımı atama atayma: bu kitabımı babama ithaf ediyorum, cıyılıvubuz Karçağa atalğandı: toplantımız Karçaya ithaf edildi.
Türkiye Tillar Diwani (TDK)
atamak
takma ad (lakap) vermek·III, 250, 374