andır
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
andır
is. dan. Əsil mənası “sahibsiz, yiyəsiz mal, ölən bir şəxsin qohumlarına irs qoyub getdiyi mal, şey” olub indi, adətən, canlı dildə söyüş, qarğış yerində (bəzən “andıra qalmış” şəklində işlənir) işlənir. Andıra qalmış nə yaman səslənir; Söz deməyə vermir aman, səslənir. M.Ə.Sabir. Vaqif heyifsilənərək: – Məni də ki bu andır azar tərpənməyə qoymur, – dedi. Çəmənzəminli.