şəfiq

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

şəfiq

is. [ər.] klas. Şəfqətli, mərhəmətli, ürəyinazik. Fəğan ki, tez yetir əncamə, dustlər, şəbi-vəsl; Rəfiq çox ki, şəfiq oldu, yol iraq gərək. Q.Təbrizi.

Son arananlar:

• Lütfen,
• qıylı,
• bezirlemek,
• dırama,
• konuşmacı,
• luge,
• parixon,
• slayd,
• terep,
• burxan,
• gömgöy,
• tansy,
• maskun,
• éwek,
• muqim,
• şapkalı,
• amansızcasına,
• müntesip,
• nobat,
• kayaşa,
• MİRAP,
• şəfiq