MİRAP

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

mirap

[mi:ra:p], at. 1. Suwly ekerançylyk sebitlerinde suw paýlamak, suw nobatyna we suw tutmaly wagta gözegçilik edýän adam. 2. gepl.d. Oturylyşykda, toýda meý paýlaýjy, saky.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mirap

a.f. Eski feodal sistemde sulama işlerinden sorumlu kimse.

Son arananlar:

• hatda,
• çadra,
• luza,
• ko‘cha,
• bıtık,
• qehr,
• olaqon,
• vaj,
• bozuk,
• gayir,
• komuklamak,
• itinasız,
• gaýtawul,
• Tabalamak,
• kutkart,
• HAYAT,
• tükürüü,
• boyaq,
• kompozitor,
• caşasın,
• succumb,
• MİRAP