qıylı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

qıylı

sif. məh. Qıyı olan (bax. qıy2). Ağzı qıylı heybə.

Son arananlar:

• töleýiş,
• östeng,
• koşak,
• sülpük,
• başayı,
• kataal,
• omyn,
• Chopmoq,
• Zannetmek,
• şöhrat,
• ber-,
• Rəqib,
• Zəhlə,
• tüstüləmək,
• kem,
• cığa,
• ermegürmek,
• ağızmak,
• Çıçkan,
• Ləkə,
• Şükretmek,
• qıylı