şışa

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şışa

(şişa) şişe. Miyala ~ : cam şişe, dux ~: esans şişesi, merekep ~: mürekkep şişesi.

Son arananlar:

• oruç,
• numen,
• tədricən,
• lökosit,
• asketik,
• Narsa,
• sokagon,
• kötü,
• şaylat,
• lerzen,
• enişli,
• uzra,
• örtülmek,
• söykencek,
• leyka,
• təlif,
• loafer,
• lehinde,
• şibit,
• ball,
• haydutluk,
• şışa