şımal
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
şımal
(şimal) kuzey, şimal.
Son arananlar:
- Yemin,
- junun,
- Betik,
- daşma,
- Serwi,
- etnoqrafik,
- çirlit,
- ayırmaç,
- kötürüm,
- maykan,
- cavabdeh,
- quyulmoq,
- kın,
- qiynalmoq,
- üstömön,
- tayf,
- çulu,
- taqal,
- Koşa,
- topan,
- Silliq,
- şımal