şıkok

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

şıkok

(uşkok) silah, tüfek. ~ atmak: silah atmak, ~ atılğan tavuş: silah patlaması sesi, ~ ağaç: dipçik, ~ ok: silah mermisi, ~ tavuş: silah sesi, ~nu kümüşün maxtama da tiyişin maxta (as.): silahın gümüşünü övme de (hedefi) vuruşunu öv.

Son arananlar:

• saçmalamak,
• abıray,
• zırvalamak,
• elemen,
• Tokmak,
• maskalamaq,
• foremost,
• qaza,
• eslimek,
• biryollu,
• bertü,
• ýazgy,
• anyklamak,
• kapasite,
• galmagal,
• etis,
• reconstruction,
• rəiyyət,
• bələdçilik,
• közərtmək,
• iytoz,
• şıkok