abıray

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

abıray

otorite, hükmetme.

Son arananlar:

• boytoñ,
• göyçək,
• dingi,
• köşitmek,
• tumanlamak,
• Kol,
• ziyandar,
• SUK,
• vərtə,
• yozmak,
• kep,
• hop,
• precision,
• prevailing,
• İmparatorluk,
• disgruntled,
• süsňeme,
• baytarlik,
• olası,
• ürkün,
• qondosh,
• abıray