mukur

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

mukur

1. kör, körlenmiş (kesmez olan); mukur şibege: kısa (aşınmış) biz; ayağı mukur: topal; mukurmunduz: bir hastalıktır, bununla musap olanın bütün vücudü karhalarla kaplanır; 2. filorcin kuşu: fringilla montifringillia.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mukur

buzul kar, buzlanmış kar.

Son arananlar:

• kahraman,
• obida,
• qanad,
• Ildam,
• Heyif,
• çamındı,
• Keçirilmək,
• korok,
• bötöy,
• eleştirmek,
• tuzilish,
• mauve,
• tutruk,
• yəhərləmək,
• öndürüü,
• sinalgan,
• şaglawuk,
• hambal,
• təqsirləndirmə,
• amount,
• tabansız,
• mukur