şugulçy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

şugulçy

[şuğulçy], at. Biri hakda ýakymsyz, ýaramaz habar ýaýradýan adam, şugulçylyk bilen meşgullanýan adam, gepçi, şugul. Şugulçy, gybatkeş arabozarlar, Doldurdy obany dürli "myş-myşdan" (A. Kekilow).

Son arananlar:

• Baku,
• tamaşa,
• meen,
• buzly,
• çıkkınçı,
• tomur,
• Arap,
• tepsir,
• attuu,
• eyalet,
• pahaý,
• yonmak,
• tüvit,
• pacifism,
• düwme,
• taqashtirmoq,
• Kermes,
• carry,
• stubbornness,
• kirli,
• çıkırdav,
• şugulçy