şek
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
şek
[Köken: Arapça] Küdük
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
şek
Türkiye Türkçesi: şek
Azerbaycan Türkçesi: şäk şübhä
Başkurt Türkçesi: şik şöbhä
Kazak Türkçesi: şübä küdik
Kırgız Türkçesi: kümön şek
Özbek Türkçesi: şäk-şübhä şübhä
Tatar Türkçesi: şik şöbhä
Türkmen Türkçesi: şek şübhe
Uygur Türkçesi: şäk şübhä
Rusça: somneniye podozreniye
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
şek
a. yahut şek-şıba 1.şüphe, şüphelenme; şek cok: şüphe yok, şüphesiz; meniñ şegim senden: senden senden şüphe ediyorum; şek ur-: şüphe etmek; al senden şek şurat: o senden şüphe ediyor; şek urbay cep aldım: şüphelenmeden yedim; şek keltir- yahut şek al-: şüphelenmek; sözünön şek albadı: sözlerinden süphe etmedi; şek al_dır- yahut şek bilgiz-: şüphe uyandırmak; şek aldırbasan süylöyt: şüphe uyandırmaksızın söylüyor,: oşondon şek kılgan cerim bir: bundan şüpheleniyorum; şekşıbasın bilgen kişi barbı!: şüphesi olan kimse varmıdır!; 2. mec. karındaki çocuk (yalnız bu manayla şek denir).
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
şek
at. 1. Birine ýa-da bir zada bolan şübhe, müňkürlik, şek-şübhe. 2. Birine ýöňkelýän günä, garalyk, şyltak, töhmet. Meniň özümçe bar-ýoklar maňa şek getirjek bolsa, onda men beýle mejlise goşulmak islämok (B. Kerbabaýew).
‣ Şek ýetirmek zyýan etmek, zelel getirmek, gara ýokdurmak, mertebesini peseltmek.