şapşal
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
şapşal
[Köken: Yunanca] Essiz
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
şapşal
с. 1) шапшак, җыйнаксыз; 2) эленке-салынкы; таркау
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
şapşal
Her şeye burnunu sokan, aptal.
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
şapşal
Türkiye Türkçesi: şapşal
Azerbaycan Türkçesi: abdal
Başkurt Türkçesi: aŋra akılhıⱬ
Kazak Türkçesi: zerdesiz nakurıs
Kırgız Türkçesi: akılsız
Özbek Türkçesi: tentäk esi päst
Tatar Türkçesi: aŋğıra yülär
Türkmen Türkçesi: sähne kelesaŋ
Uygur Türkçesi: ekılsiz alagädän
Rusça: glupıy