şapa
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
şapa
f.: şapa- şup yahut şapa-şupa: çabucak; çeviklikle; şapa şup işke kirdi: çabucak işe girişti, gelir gelmez hemen işe başladı.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
şapa
ahçıbaşı, aşçı, yemek yapan sorumlu kişi. Çalkıçı cıyınnı ~sı kimdi? Orakçıların aşçısı kimdir? ~ barmağın calay toyar(d): aşçı parmağını yalaya yalaya doyar, ~ köp bolsa, aş tatımsız bolur (as.): aşçı çok olursa yemek lezzetsiz olur.
Son arananlar:
- qıcama,
- hırsızlık,
- sayıqlamaq,
- aktif,
- bulaluu,
- büdrəmə,
- preoccupation,
- tutam,
- al-,
- semitologiya,
- Öndüç,
- başkaldırmak,
- kärizgen,
- başlama,
- tuş,
- daldan,
- kombayn,
- nazar,
- azilkeç,
- hoduqmaq,
- tükelleşmek,
- şapa