şaar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

şaar

f. şehir; şaarça: şehirli, şehirlice, şaarça bıçak es. şehir bıçağı (el işi, evde yapılmış olmayan); şaar tegeregindegi: şehir civarındaki.

Son arananlar:

• tükkâhın,
• Sünnet,
• dohiy,
• telghimaq,
• talaban,
• -kin,
• erksiz,
• Büküm,
• muyan,
• komsun,
• muayene,
• Tentek,
• essizlik,
• flee,
• baham,
• kirovka,
• lekeli,
• ogirlashmoq,
• savmak,
• düzəldən,
• Davet,
• şaar