şaar

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

şaar

f. şehir; şaarça: şehirli, şehirlice, şaarça bıçak es. şehir bıçağı (el işi, evde yapılmış olmayan); şaar tegeregindegi: şehir civarındaki.

Son arananlar:

• saatqabı,
• Otly,
• maliýe,
• qarma,
• metaphysical,
• şoxluk,
• snowflake,
• kamaş,
• dagdaar,
• ayas,
• dastadasta,
• bagir,
• solda,
• advancement,
• Cimri,
• araz,
• kelmek,
• Eşya,
• aralamaq,
• kaçar,
• Chega,
• şaar