ışıtıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ışıtıv

ovdurma, sürdürme, sıvazlatma.

Son arananlar:

• setir,
• səhnə,
• menderes,
• power,
• kurgu,
• boroon,
• oratmak,
• Gerekçe,
• terte,
• ichak,
• kodeks,
• kafangado,
• süröö,
• jetleşmek,
• yolcu,
• tamaq,
• Pinti,
• qariyb,
• yoglama,
• uchramoq,
• motal,
• ışıtıv