ıza

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ıza

a. teessür; gücenme; ıza bol- gücenmek, küsmek.

Son arananlar:

• lablangan,
• cuvaş,
• ketken,
• gargamak,
• gelgeç,
• sile,
• keleş,
• elyaf,
• çoçun,
• keçilde,
• valid,
• going,
• berbaşagaýlyk,
• Atkarıcılık,
• kəlağayı,
• abridgement,
• nogironlik,
• memuriy,
• əbə,
• pekge,
• pythagorean,
• ıza