keleş
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
keleş
= = kölöş.
Son arananlar:
- katurmak,
- səhifə,
- ayakkabıcı,
- xo&,
- çeşmek,
- köböyüü,
- humble,
- çaçıkmak,
- yollanma,
- kütelme,
- kıble,
- zürýat,
- Horuldamak,
- kompozisyon,
- kərrat,
- çepellenmek,
- Qart,
- sörö,
- gızgız,
- maldarlıq,
- məşq,
- keleş