ıylıkmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ıylıkmak
utanmak, hicap duymak. Karağanladan ıylığama: görenlerden utanıyorum, ıylıkğandan oramğa çıkmay turama: utancımdan sokağa çıkmıyorum, ıylığıp öltürdüñ: utançtan öldürdün, ~ kerek edin: utanman gerekirdi, atam uruşhanında ıylığıp cerge kirirça boldum: babam azarlayınca utancımdan yere giricekmiş gibi oldum.