ırğal

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ırğal-

sallanmak; kımıldamak.

Son arananlar:

• ersatz,
• gib,
• nİçİn,
• geme,
• havlu,
• senubar,
• küreş,
• CAŞ,
• uquv,
• kabala,
• uguç,
• nankor,
• ədyan,
• Hırpalamak,
• kulgi,
• yon,
• Gurup,
• allo,
• şanlı,
• taza,
• tilli,
• ırğal