aşyr

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

aşyr

[a:şyr] I, at. 1. Kamary aý atlarynyň türkmenlerde atlandyrylyşy boýunça birinji aýynyň ady. Aşyr aýy. 2. Oglana dakylýan at.


AŞYR [a:şyr] II: aşyr atmak başyň aşak, aýaklaryň ýokaryk bolup aşyrylmak, kelläň üstünden göwräňi aşyrmak, başaşak agdarylmak. Bularyň biri aşyr atýar, ýoldaky daşlary aýagy bilen depýär, togalaýar (Halk ertekisinden).

Son arananlar:

• veri,
• bükin,
• displeasure,
• ünmek,
• ötköz,
• akuşka,
• hopbalama,
• rebus,
• naaş,
• Haberdar,
• basal,
• qarğış,
• parvoz,
• kindar,
• çalım,
• respondent,
• inat,
• nusxa,
• ponton,
• Peçat,
• laý,
• aşyr