İrin
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
irin
и. эрен
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
irin
Türkiye Türkçesi: irin
Azerbaycan Türkçesi: irin
Başkurt Türkçesi: irin ülik
Kazak Türkçesi: iriŋ
Kırgız Türkçesi: irin
Özbek Türkçesi: yiring
Tatar Türkçesi: irin ülik
Türkmen Türkçesi: iriŋ
Uygur Türkçesi: jirin
Rusça: gnóy
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
irin
is. [ər.] tib. Bədənin hər hansı bir yerində toxumaların iltihabı nəticəsində əmələ gələn yaşıl və sarıya çalan pis qoxulu qəliz maddə; yara çirki. Yaradan irin axmaq. Çiban irini.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
irin
çirk
{kir}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
irin
cerahat
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
irin
irin, cerahat. ~ etmek: irinlemek, cerahatlanmak, barmağım ~ etgendi: parmağım cerahatlanmış.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ir(i)n
dudaklar, ağız· III, 74 bkz> érin iririg 11-10.I, 135;III, 59