bulaşıq
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
bulaşıq
sif.
1. Bir şeyə bulaşmış, batmış. Bulaşıq qaşıq. – [Uşaq] yayın istisində tərləyə-tərləyə həyəti süpürər, bulaşıq qabları yuyar, gedib ağasının dükanının qabağını süpürər, sulayardı. H.Sarabski.
2. Zığlı, kirli. Bulaşıq göz.
3. Tutqun, aydın olmayan.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
bulaşıq
I. çirkli, kirli
{kirli, pasaklı}
II. zığlı, kirli
{çamurlu, kirli}
III. tutqun, boz, buludlu
{mat, gri, dumanlı}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
bulaşıq
bulaşık