ğarb

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ğarb

garb, batı, mağrib.

Son arananlar:

• fərasət,
• tactics,
• handa,
• həkimanə,
• oru.,
• gidişleýin,
• Burcu,
• kiraya vermek,
• cezik,
• nayzağay,
• akıl,
• hez,
• kedi,
• gonuş,
• terlik,
• aldangıç,
• unumli,
• közñü,
• keçəlbaş,
• küzön,
• hansı,
• ğarb