ğarb
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ğarb
garb, batı, mağrib.
Son arananlar:
- erim,
- yazmaq,
- sukan,
- Tərə,
- kokıtmak,
- neolithic,
- ictihad,
- danglimaq,
- Düşərgə,
- çıgmak,
- mastan,
- forelock,
- saçakçy,
- yenilik,
- sudurgu,
- mukym,
- erkişi,
- astronaut,
- Miyopişiyi,
- özön,
- Ziyan,
- ğarb