ýelgin

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ýelgin

[ýelğin], at. 1. Bir zadyň badyndan, zarbyndan döreýän ýel, şemal tolkuny. Zymdyrylyp barýan uly maşynyň ýelginine ýolyň gyrasyndaky gyrymsy agaçlaryň başy yranýardy. 2. Çiş, ýel. 3. göç.m. Güýç, täsir, joşgun, meýil, hyjuw. Ýetginjeklik ýyllarymyň ýelgini. 4. göç.m. Güýçli täsir, güýç. Puluň ýelginine göterilmek.

Son arananlar:

• aniconic,
• eyiləşmə,
• Ýeňiş,
• aymaktık,
• Technology,
• tirishmoq,
• eçak,
• dostana,
• tuñğuç,
• menley,
• Artuk,
• tanımağan,
• yovar,
• ödev,
• tüyme,
• vestige,
• ferula,
• sarlamak,
• mümkünlük,
• alaçıq,
• ömründə,
• ýelgin