emçi
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
emçi
1. tabip; emçi - domçu tabip; 2. çocukları tedavi eden üfürükçü kadın.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
emçi
at, kön.s. Tebip.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
emçi
ilâç yapan adam, eczacı,I, 38;III, 252