çyban

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çyban

[çy:van], at, lukmanç. Dömüp çykýan iriňli agyrak ýara, baş, çykuw. Ýaryljak çyban ýarylyp dynsyn.
 ‣ Çybany ýarylmak işiň, meseläniň çözgüdi, netijesi aýan bolmak, nähili hem bolsa bir ýüzli bolmak; çözgütden soň ynjalmak. Murtuňyz salpardyp, gaçyrmaň gany, Goý, ýarylsyn ýigrimi ýylyň çybany (Ý. Pirgulyýew).

Son arananlar:

• hıçqırmaq,
• kesişiv,
• yogingarchilik,
• hapsetmek,
• türkbiberi,
• nazlı,
• tekislik,
• honor,
• karkara,
• orul,
• degee,
• qushdaydek,
• oat,
• əsirgəmək,
• gullible,
• Slang,
• barta,
• barlama,
• karal,
• eren,
• dalaklamak,
• çyban