çeliş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çeliş-

boynuzlarıyla kapışmak; süsümsek, tos vuruşmak, dalaşmak (öküzler hakkında).

Son arananlar:

• yetkazmoq,
• surnay,
• zoğal,
• cetilt,
• subay,
• həmrəylik,
• cəsəd,
• yetersiz,
• Prokurorluq,
• ündemek,
• arched,
• sarsak,
• adıg,
• nabak,
• service,
• Dinmə,
• əgərçi,
• axcha,
• şükür,
• uya,
• takma,
• çeliş