üzöñgü

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

üzöñgü

I, üzengi; üzöğü boo: üzengi kayışı; üzöñü booğo sal-: üzengi kayışına takmak; üzöñü coldoş: süvarilik arkadaşı; yaşdaş; silâh arkadaşı: üzöñü kagışıp kir: (koşularda) atbaşı beraber gelmek.


II, bk. baba.

Son arananlar:

• aýdym,
• goram,
• koldurma,
• çaşmak,
• power,
• köndgermek,
• accrue,
• xüsusiyyət,
• talihsiz,
• çokgen,
• taassub,
• tushum,
• unfamiliar,
• Tiş,
• Azamet,
• soğuk,
• taňka,
• vositali,
• boylu,
• gunda,
• imeşegen,
• üzöñgü