üzgele

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üzgele

(malk) yonga, kıymık, parça.

Son arananlar:

• Şavluk,
• Dağ,
• rahatsızlık,
• türban,
• farah,
• dümbek,
• obedience,
• gelmiç,
• main,
• nökerbaşy,
• göwüs,
• nedin,
• yantoqzor,
• belgili,
• atabeg,
• YER,
• peek,
• kuzguni,
• Kumanya,
• şili,
• dayim,
• üzgele