belgili
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
belgili
с. билгеле, тамгалы
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
belgili
1. Aşikâr
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
belgili
marked, noted, ; certain, known, specific. ~ qaratqich overtly marked genitive (+ning).
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
belgili
[belğili], syp. Belgi goýlan, bellik edilen, belgisi bolan.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
belgili
belirli, belli, işaretli, damgalı, meşhur, namlı, tanınmış. ~ sız: işaretlenmiş çizgi, ~ cer: belli yer, ~ adam: tanınmış adam, sav duniyağa ~: dünyaca tanınmış, kimge da ~: herkesçe bilinen, ~ etiv: belirleme, işaretleme, bağası ~ tüldü: fiyatı belli değil, ~ bir közüvde: belirli bir zamanda.