üyremek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üyremek

üremek, çoğalmak, gelişmek. Üyreb köp bolmak: üreyip çoğalmak, ceñil üyregen hans: çabuk gelişen çimen, koynu üyregeni tınçdı: koyunun üremesi kolaydır, tılı üyrep, köbüp tegeneden ağa tebiregendi: hamur çoğalıp şişerek tekneden taşmaya boşladı.

Son arananlar:

• profess,
• satü,
• discovery,
• gupchak,
• ORUN,
• kömür,
• jingak,
• deprenmek,
• gençleşmek,
• acışdırmaq,
• osimlik,
• quyma,
• Boğun,
• Rüya,
• anı,
• Dermek,
• Kənd,
• dogangaryndaş,
• jedelleşmek,
• O,
• topor,
• üyremek