üyremek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üyremek

üremek, çoğalmak, gelişmek. Üyreb köp bolmak: üreyip çoğalmak, ceñil üyregen hans: çabuk gelişen çimen, koynu üyregeni tınçdı: koyunun üremesi kolaydır, tılı üyrep, köbüp tegeneden ağa tebiregendi: hamur çoğalıp şişerek tekneden taşmaya boşladı.

Son arananlar:

• Uslanmak,
• saksovulzor,
• dogaçyr,
• Güvenç,
• sebelegen,
• taanıl,
• yapımcı,
• xonim,
• éwitmek,
• infeksiya,
• barışsever,
• minder,
• sarmalamaq,
• dogruçyl,
• sanam,
• uwut,
• kıraabıl,
• Papaq,
• metropol,
• mustarip,
• tünüklük,
• üyremek