üyremek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
üyremek
üremek, çoğalmak, gelişmek. Üyreb köp bolmak: üreyip çoğalmak, ceñil üyregen hans: çabuk gelişen çimen, koynu üyregeni tınçdı: koyunun üremesi kolaydır, tılı üyrep, köbüp tegeneden ağa tebiregendi: hamur çoğalıp şişerek tekneden taşmaya boşladı.