Boğun

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

boğun

и. буын, буынтык

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

boğun

1. Eklem, Mafsal

Son arananlar:

• ayttat,
• Namoyish,
• ÜLKER,
• BİÇİN,
• TEN,
• Gulpak,
• Şalvar,
• güremek,
• analamak,
• secular,
• ige,
• söödürö,
• resistible,
• ilabatda,
• çarcayıt,
• çokraşmak,
• öksö,
• öyrədilmə,
• yaz,
• taber,
• tepşek,
• Boğun