ümlemek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ümlemek

[ümlömök], işl. Üm bilen aňlatmak, üm bilen yşarat edip duýdurmak. Göz ümledi, men düşdüm ( Mollanepes).

Son arananlar:

• Lütfen,
• isteksiz,
• kolça,
• birqancha,
• kınk,
• gızgız,
• parasız,
• basmakalıp,
• sirek,
• Pəncə,
• Bardak,
• aydemir,
• ifaçı,
• güdəboylu,
• Düçar,
• judgement,
• oturuş,
• dülöy,
• payiz,
• çekici,
• zubul,
• ümlemek