kınk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kınk

gık, çıt. ~ıñı çığarma: gıkını çıkarma, biyçesin~ etdirmey turadı: hanımının gıkını çıkartmıyor.

Son arananlar:

• qızılağac,
• çöñör,
• dilemma,
• whereabouts,
• Remont,
• ejem,
• chiqarmaq,
• peski,
• uduzma,
• tolu,
• siding,
• Pərvərdigar,
• üçüncü,
• elbet,
• hojalyk,
• Keçirilmək,
• gandal,
• təmkin,
• üzerine,
• kyat,
• zalım,
• kınk