öñelemek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
öñelemek
reddetmek, kabul etmemek, tepmek, vazgeçmek, soğumak. Tünene kozlağan koy, kozusundan öñelegendi: dün kuzulayan koyun kuzusunu kabul etmiyor, Soslan meni bıla birge teñizge barırğa deb tura edi, alay a öñelegença körünedi: Soslan benimle birlikte denize gidecekti, ama vazgeçmişe benziyor, ala birbirlerinden öñeleb aylanadıla: onlar birbirlerinden soğuyup geziyorlar.