cuv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cuv!
Cıv!. Ok ~ deb ozdu: kurşun cıv diye geçti, ~ ~ ala, eki çıçhan suv ala, amma boza bişire, akka açha tüşüre, Kaz Kumukdan keleme, it kabhand da öleme, tayıb tüşdüm buzlağa, kızlanı birin körmedim, Kâba eşigi açıldı, cım-cım suvla çaçıldı: cıv-cıv cıv alıyor, iki sıçan su alıyor, ebe (büyükanne) boza pişirir, dede akçe kazanır, Gazi Kumuk’dan geliyorum, it ısırdı ölüyorum, kayıp düştüm buzlara, kızların hiçbirini görmedim, Kâbe kapısı açıldı, zem zem suyu saçıldı (çocuk tekerlemesi).