özök

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

özök

1. öz, iç; sap; sâk; özök bayla-: sap uzatmak; 2. sidik yolu (benil macerası); 3. yemek borusu (onun boşluğu); özögüm oorup turat yahut özügüm karardı yahut özügüm karaydı: fena halde karnım acıktı; özök calğa-: birparça yemek: hafif tertip açliğı kessin eylemek; sarı özök: bir hastalığının adıdır.

Son arananlar:

• ürey,
• pejoratif,
• telesine,
• ahtiyar,
• Hərçənd,
• üzerlik,
• sıbızğı,
• telek,
• giçleme,
• iyne,
• örgüz,
• spontaneous,
• təlxəklik,
• arabi,
• kıragı,
• kəc,
• kuran,
• andakı,
• Coşmak,
• üçünñe,
• Aksi,
• özök