özdiýenli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

özdiýenli

[ö:zziýenli], Öz diýenini edýän; diýeninden dänmeýän, özgeleriň diýenini hasaba almaýan, özbaşdaklyk edýän. Ol örän özdiýenli ýigit.

Son arananlar:

• -kam,
• komünikasyon,
• wit,
• acat,
• Orul,
• bilimdar,
• Kayısı,
• tulpor,
• assembly,
• cılamuk,
• ridikül,
• tsink,
• dağalmak,
• eñgeçey,
• methodology,
• Layette,
• bii,
• ikon,
• yetakchilik,
• picaresque,
• dört,
• özdiýenli